Гостьპირადი კაბინეტი

მთავარი > //gadmotvirte.ucoz.ru ()
მთავარი » ფაილები » ლექსები [ მასალის დამატება ]

Dabadebis Dgis Misaloci Leqsebi / დაბადების დღის მისალოცი ლექსები

2012-04-28, 1:41 PM

”დაბადების დღის საჩუქრის ნაცვლად,
ლექსის ბწკარებს, რომ გიგზავნი ახლა,
სადა, უბრალო სიტყვებით ნათქვამს
ალბათ მიხვდები, ყველაზე კარგად... 

მეგობარს ნამდვილს, მეგობარს უცხოს,
მაგრამ უამრავ ნაცნობზე ახლოს
გისურვებ ლამაზ სიცოცხლეს მარად,
მაისის ფერთაგამებისთანას...

ბედნიერებას-ულევს, უსაზღვროს...
წარმატებების მწვერვალზე ასვლას...
სიყვარულს-სპეტაკს, ერთგულს, წამლეკავს,
ამ გაზაფხულის წვიმების მსგავსად.

ნათელს, უღრუბლოს, თბილს და მხიარულს
აყვავებული ვაშლების მაგვარს...

დაბადების დღის საჩუქრის ნაცვლად,
ლექსის ბწკარებს, რომ გიგზავნი ახლა,
ვბედავ ვიფიქრო და იმედი მაქვს,
ჩემგან სახსოვრად დაგრჩება მარად...”


*****

" სულზე უტკბესებს, ერთგულ მეგობრებს,
გულის სიტყვათა გამგებთ,
მადლობას ვუხდი ჩემთან ყოფნისთვის
ჩემი ცხოვრების გზაზე...

მადლობას ვუხდი გაძლებისათვის,
მოთმინებისთვის ჩემი,
უსაყვარლესი მეგობრებისგან
შენდობას რიდით ველი...

ვიცი, ვარ ერთი უგულო ვინმე,
ვიცი, ვწუხვარ და ვნანობ...
მაგრამ მეგობრებს "სულის ნაწილებს”,
ჩემს გულის ფიქრებს ვანდობ...

ვწუხვარ, რომ არ ვარ, ისეთი კარგი,
როგორიც თქვენ ხართ ჩემთვის,
სწორედ ამიტომ მინდა სულ ყველას
მადლობა გითხრათ ლექსით!!! "


*****

მინდა სასმისივით დაგეცალოს,
სადმე,მტერი თუ გყავს ათიოდე,
ტკივილი სიხარულში გაგეცვალოს,
ამაყი,უდარდელი დადიოდე.
მინდა სიყვარულმა დაგაჯეროს,
უკუნი გაგინათონ კელაპტრებმა,
მიზანთან არაფერმა გაგაჩეროს,
აგიხდეს,თუკი რამ გენატრება.
მინდა ბედნიერი კაცი იყო,
დარდმა არ დაგიმონოს მცირედმა,
გრძნობისგან არასოდეს დაცლილიყო,
ბოლომდე გიმეგზუროს იმედმა.
მინდა სასმისივით დაგეცალოს,
სადმე,მტერი თუ გყავს ათიოდე,
წუხილი სიხარულში გაგეცვალოს,
ამაყი,უდარდელი დადიოდე.



****

რომ დაიბადე იმ ღამით დათბა,
ცაზე ახალი ვარსკვლავი გაჩნდა,
შვლის ნუკრი ნახეს შენს სახლის კართან,
შეხვედრა სურდა უმანკო ვარდთან.


****


შენ დაიბადე ივლისის თერთმეტს,
სიფიცხე დაგყვა თაკარა დილის,
თვალები ჩვილი ბავშვის გაქვს დღესაც,
თითქოს აპირებ პირველად ტირილს
შენ დაიბადე ივლისის თერთმეტს...
შენ დაიბადე, რომ მე გეტანჯე,
რით ვერ დაღვინდი,რით ვერ დაკაცდი,
ბავშვობა რით ვერ გადაიმაჭრე?
შენ ჩემი სულის ტკივილი გქვია,
მაინც ვერ ვბედავ შენს ჭვრეტას ზედმეტს,
ვით გასროლილი ლულიდან ტყვია -
შენ დაიბადე ივლისის თერთმეტს...

*****


დაბადების დღეზე შენთან ვიცი წარბს არ შეკრავდი, 
მაგრამ მაინც ხელგაცლილი ვერ გავბედე მოსვლა ,
თამარ მეფის ღიმილისთვის მოვიარე გელათი,
მაგრამ იგი თან წაეღო თურმე დავით სოსლანს,
გაცრეცილი მომეჩვენა ხოხბის ყელის მარაო,
ფერგაცლილი გალიაში დამწყვდეული გნოლი,
მართლაც რომ შეშურდებოდა ხალიფას და ფარაონს ,
ვერ გაკადრე უშბის ძირას მოტეხილი ბროლი.
მთა და ბარი შევაჯერე - გული ვერ მოვიფონე ,
ზღვასაც ვეცი, მოვინდომე ოქროს ქვიშის გაცრაც,
ბოლოს შენი შესაფერი როცა ვერ ვიპოვე, 
სიყვარული მოგიტანე სამკაულის ნაცვლად.





****
(ესეც პესიმისტი იუბილარის ორიგინალური ლექსი)

არც ლამაზი დღეა და არც მზიანი დარია,
ხის ტოტზე ზის გამხდარი,გაპუტული ბეღურა,
აბა მკითხეთ,მე სულელს,რაღატო მიხარია,
ცხრამეტი წლის წინათაც ცას ღრუბელი ეხურა.
წლები,დამეთანხმებით,აწყვეტილად მირბიან,
გინდაც ბებერი იყო და გინდ თინეიჯერი,
ვინ მიგიშვებთ იღბალთან,მუდამ გრძელი რიგია.
ამ ძღინკიან ცხოვრებით გულს მაინც ვერ იჯერებ.
მოლოცვის დროს,გეთაყვათ,ხელზე ნუღა მემთხვევით,
მისთანები ყოველდღე,ისედაც არ მაკლია,
ისევ თქვენვე შეგაჭმევთ,თუ მაჩუქებთ „შემთხვევით"
გაზგაპარულ შამპანურს და შოკოლადს,მატლიანს.
აქვე,ვირტუალურად,გიმასპინძლებთ,კარგებო,
სახლში ვერ შემოგვიშვებთ,მენანება ჭურჭელი,
ზედ დამაფშვნით,ღვინოში როცა ჩაიკარგებით,
ჭამეთ ახლა ეს ლექსი,დაიხეთქეთ კუჭები.
მე ისედაც არ მიყვარს ძიგძიგი და ამბავი,
არც ის-საჩუქარიო, მე ვარ შენთვის,ძვირფასო.
ამ სიტყვებით,იცოდეთ,ვერასოდეს მაბამენ,
ნუ შემიქმნით გარემოს,თავი რომ დავიფასო.
მე-სექტემბრის მპყრობელი,შემოდგომის მიგნება.
(დაიჯერეთ?მოგიკვდეთ ჩემი თავი,გაბოლებთ)
მომავალ წელს ცივ წყალზე დაგპატიჟოთ იქნება,
თუ მიყიდით ყოველდღე მწვანე ვაშლის ბაბოლებს.


კატეგორია: ლექსები | დაამატა: admin
ნანახია: 3816 | რამოტვირთვები: 0 | რეიტინგი: 1.5/2
სულ კომენტარები: 0
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[ რეგისტრაცია | შესვლა ]
www.all16.tkwww.all16.tk